آدم

آدم کجا ز میوه‌ی ممنوعه چیده بود

ابلیس با خدا به تفاهم رسیده بود

اثباتش آنکه سجده نکردند با غرور

روزی‌که پشت کل‌ملائک خمیده بود

انسان زهر‌جهت به معلم نیاز داشت

قاتل کسی بود که کلاغ آفریده بود

یوسف نه از حیا به زلیخا نظر نداشت

بیچاره تا به حال زلیخا ندیده بود

زندان به داد یوسف بی‌پیرهن رسید

اوهم اگرنه دامن عصمت دریده بود

این حرفها به قیمت جانم تمام شد

مانند این غزل که به پایان رسیده بود!...

چطورین؟خوبین؟خوشین؟سلامتین؟

خوب این اولین نوشته منه, پس بذارین از همین جا بهتون بگم:

-که من از اون کسایی نیستم که بخوام التماستون کنم یا به جون ننه و باباتون قسمتون بدم که به نوشته هام نظر بدین,یا مثل بعضی ها نظر یادتون نره.., چون اون چرت و پرتایی که میگین هیچ دردی رو وسه من دوا نمیکنه, حالا اونایی که نظر میدن نظر لطفشونه و اونایی که نظر نمیدن به درک سیاه.(البته اینا شعرها و نوشته ها رو Send To All میکنن)

-چهار دیواری اختیاری ,این وبلاگ خصوصی نیست همهگانی هم نیست, پس نگین این حرفی که زدی به من توهین کردی یا از این شعر و ویرا....

-حالا لابد میگین چه بد اخلاقه!!